محل تولد: کازرون
سن: ۲۰
تحصیلات: ديپلم
محل شهادت: شیراز
تاریخ شهادت: ۱۳۶۴
از زبان خواهر شهید:
روز ۱۳آبان به مناسبت سی سومین روز شهادت خواهرم صدیقه...
در آن نوبت
که بندد دست نیلوفر
به پای سرو کوهی دام
گرم
من از یادت نمی کاهم
نیما یوشیج
و زمان نیز می‌گذرد روزها و سالها تلخی‌ها و شیرینی‌ها و اما آنچه هرگز رنگ نباخته و در مرور زمان و گذشت حوادث و رخدادها و هر چه به پیش می رویم، درخشانتر و عیان می گردد، نام کسانی است که حال و آیندگانمان را چونان به هم آمیخته‌اند که نه‌می توان آنان را «گذشته» دانست و نه می‌شود که در «حال و اینده» از آن گریز داشت.
در ۱۴سالگی، در هنگامه‌ای که سکان کشتی سرنوشت کشور در دریای طوفان زده انقلاب به‌دست ناخدای استبداد سیاه مذهبی می‌رفت که گرفتار آید، مانند هزاران مشتاق رهایی، انتخاب اصلح خود را نمود. انتخابی که می بایست بهایی بسا هنگفت بخاطرش پرداخت کند. ژاندارک بی نام و نشان ما، شاداب بود و پر سوال، جسور و پرتلاش انگاره دیگری در سر می پرواند، می دانست که ماندن جایز نیست و باید رفت، و دیری نپایید که زمان وفا به عهدش فرا رسید و در معرض ابتلائات بسی شگرف واقع شد.
در ۱۷سالگی و در تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ این پرستوی سبک‌بال آزادی مورد هجوم پاسداران حکومتی قرار گرفت و بعد از سالها شکنجه در۱۳آبان ۱۳۶۴ به شهادت رسید.
مریم رجوی: نام‌های آنها را خمینی پنهان کرد، اما نام‌آورترین زنان و مردان تاریخ معاصر ایران‌اند. مزارهایشان را مخفی کرده‌اند، اما حاضرترین و آشکارترین وجود رزمنده ملت ایران‌اند.
و سال‌هاست بر سر دار رفته‌اند، اما سرود سرخ آزادی بر زبان آنها جاری است.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر